همه چیز درباره نقطه G در خانمها
نقطه G همیشه مقوله ای بحث انگیز بوده است. خیلی خانمها اعتقاد دارند که برای ارگاسم ضروری است، درحالیکه خیلی ها هم باور دارند که اصلاً وجود ندارد. پائولا هال روانشناسی جنسی به بررسی این مسئله می پردازد و توضیح می دهد که چطور این نقطه را پیدا کنید، با آن چه کنید و عنوان می کند که چرا نداشتن هم اشکالی ندارد.

نقطه G کجاست؟
اگر داشته باشید، نقطه جی  2/5 تا 5 سانتیمتر داخل واژن روی دیواره جلویی قرار دارد. باید بتوانید با انگشت آنرا حس کنید. اگر از نظر جنسی تحریک نشوید یعنی بزرگتر از یک نخودفرنگی نیست. اما اگر تحریک شدید، یعنی اندازه آن بزرگتر از این است.
نقطه G بیشتر از اینکه یک نقطه باشد، یک محل خاص است. اگر میخواهید بررسی کنید و ببینید که شما هم این نقطه را دارید یا نه، باید به دنبال یک محل زبر و تقریباً گردوشکل باشید که نسبت به بقیه سطح واژن که صاف و نرم است متفاوت است.

نام علمی
نقطه G در اصل نقطه گرافنبرگ است که بعد از از روی نام ارنست گرافنبرگ پزشک متخصص زنان که برای اولین بار در سال 1944 این نقطه را توصیف کرد، نامگذاری شده است.

نقطه G چیست؟
برای خیلی از خانمها، نقطه G ناحیه ای بسیار حساس و تحرک کننده است که ساعتها به آنها لذت می دهد. برای خیلی های دیگر نقطه ای برآمده در واژن است که اگر بیش از اندازه دستکاری شود فرد احساس می کند که نیاز دارد به دستشویی برود. خیلی از خانم ها هیچ حسی در این نقطه احساس نمی کنند و خیلی ها هم اصلاً این نقطه را در واژن خود ندارند.

تئوری های مختلفی درمورد اینکه نقطه G واقعاً چیست، وجود دارد. یک دیدگاه این است که نقطه G محل بافت پروستات درست مثل پروستات در آقایان است. نبود کروموزوم Y در جنین در حال رشد مونث، سلولها را در محلی مشابه یعنی در همان نقطه G کنار می گذارد. متخصصین دیگری با تئوری پروستات هم عقیده هستند اما آنرا بیشتر توضیح می دهند و میگویند این تنها دلیل حساس بودن این نقطه نیست.

آنها به چوچوله و مجرای پیشاب بعنوان منابع لذت دیگر اشاره میکنند که هر دو آنها را می توان با دیواره جلویی واژن تحریک کرد. به همین دلیل محل های زیادی برای ارضاء جنسی وجود دارد و دیگری نیازی به گشتن دنبال نقطه G نیست.

متخصص دیگری که اولین بار نقطه G را به اطلاع عموم رسانید اخیراً استفاده دیگری برای آن کشف کرده است. او در تحقیقات خود نشان داده است که تحریک کردن نقطه G می تواند آستانه درد را تا 47% بالا ببرد. اگر محرک موجب تحریک جنسی فرد شود، آستانه درد تا 84% بالا می رود، و 107% روی ارگاسم تاثیر دارد. فرضیه او این است که این نقطه حساس  یکی از مسکن های طبیعی طبیعت برای زایمان و وضع حمل است.

با همه این حرفها هنوز کسی دقیقاً نمی داند نقطه G چیست اما مسئله مهم این است که ببینید شما این نقطه را دارید یا نه.

با آن چه باید کرد؟
وقتی فهمیدید که شما این نقطه را دارید یا نه، باید کشف کنید که آیا این نقطه می تواند به شما لذت بدهد یا برایتان آزاردهنده است. مالیدن معمولاً بهترین راه برای تحریک آن است.
معمولاً توصیه می شود که همسرتان انگشت سبابه اش را تا بند انگشت دوم وارد کند و نقطه مورد نظر را با حرکت رو به جلو به سمت دیواره جلویی بکشد. باید امتحان کنید و ببینید که حرکتتان چگونه باشد که بیشترین لذت را به شما بدهد. مهم این است که از نظر جنسی تحریک شوید. شایان ذکر است که حساسیت به این نقطه در روزهای مختلف ماه متفاوت است.

در طی این تحریک، اولین حسی که به شما دست می دهد این است که به دستشویی بروید. شاید به این دلیل است که نقطه G روی دیواره جلویی است و به مثانه تان شما فشار وارد می شود. بهتر است اول مثانه تان را خالی کنید و بعد اینکار را امتحان کنید. چند بار اول کمی برایتان عجیب خواهد بود اما مطمئن باشید که ارزشش را دارد.

حس کردن آن در طول رابطه جنسی
برحسب اندازه و محل دقیق نقطه G این احتمال وجود دارد که در طول رابطه جنسی آن را حس کنید یا نکنید. اگر لگنتان بلند شود احتمالاً می توانید آنرا حس کنید.راه دیگر حس کردن آن این است که در حالت ایستاده خم شوید و اجازه بدهید که آلت جنسی از پشت وارد واژن شود.

انزال خانم ها
خیلی از خانمها می گویند که وقتی نقطه G را تحریک می کنند، انزال پیدا می کنند. تحقیقات نشان داده است که تقریباً 10 درصد از خانم ها طی ارگاسم یا تحریک جنسی بین 9 تا 900 میلی لیتر مایع از مجرای پیشاب خارج می کنند. گروهی از دانشمندان روی برخی از این مایعات آزمایش کردند و متوجه آنزیم های پروستاتیک شدند و به این تئوری رسیدند که نقطه G تقریباً مشابه پروستات در آقایان است.
اما گروهی دیگر با آزمایش روی این مایع گفتند که خیلی شبیه به ادرار است. آخرین تفکرات در این رابطه این است که این مایع نوعی دیگر از ادرار است که با تحریک جنسی تغییرات شیمیایی در آن رخ می دهد. تحقیقات در این زمینه ادامه دارد.

حرف آخر
یادتان باشد همه ما خاص هستیم. ممکن است شما نقطه G را داشته باشید یا نداشته باشید. اگر می خواهید این مسئله را کشف کنید، اگر متوجه شدید که این نقطه را ندارید فکر نکنید که دنیا به آخر رسیده است. راه های خیلی زیادی برای لذت بردن از رابطه جنسی وجود دارد و نقطه G فقط یکی از آنهاست.

7 عامل روانی مؤثر بر ارگاسم در زنان
میزان اطلاع ما از رفتار جنسی مان چقدر است؟ شاید در پاسخ به این سوال عده ای به این نکته اشاره کنند که داشتن اطلاعات علمی در یک امر غریزی به چه کار می آید؟ و چرا اصولا دانستن درباره اندام جنسی و رفتار جنسی در شرایطی که بدون این اطلاعات نیز می توان نیازهای روزمره انسان در این باره را براورده کرد، لازم است؟
گزارشهایی که نشان می دهد نداشتن اطلاعات کافی در مورد رفتارهای درست جنسی چه آسیبهایی را متوجه افراد می کند و چه بسا ریشه بسیاری از مشکلات خانوادگی را باید در رفتارهای نادرست جنسی دنبال کرد. یکی از بزرگترین مشکلات جنسی حال حاضر نرسیدن به ارگاسم در بسیاری از زنان است.

اکثر زنان اشکال در رسیدن به اوج لذت جنسی دارند یا هرگز تجربه به ارگاسم رسیدن را ندارند.

تعدادی از عوامل فیزیولوژیکی است که می تواند میل جنسی زن و توانایی رسیدن به اوج لذت جنسی را در زن مهار کند :

عدم توازن در هورمون تستوسترون ، داروهایی مانند ضد افسردگی ، آناتومی او ( فاصله بین چوچوله و مهبل ) ، و البته، مسائل مربوط به شریک زندگی . مورد آخر می تواند شامل در دسترس نبودن همسر، مشکلات آناتومی مرد، زود انزالی و نداشتن اطلاعات کافی از بدن و احساس زن باشد. همچنین تمایل به فشار زیاد در حین ارتباط جنسی نیز می تواند مانع تحریک لازم زن شود.

وظایف کاری زیاد، بی محبتی، بی توجهی، مورد ستایش قرار نگرفتن نیز موجب سردی در زنان می شود. دوری از همسر و بی اعتمادی به همسر نیز در زنان مورد توجه قرار میگیرد و موجب عدم تحریک می شود. الگوهای نا امن دلبستگی ( اضطراب و اجتنابی ) که در دوران کودکی توسعه یافته در بزرگسالی باقی می ماند و به شدت جنبه های متعدد ارتباط جنسی را تحت تاثیر قرار می دهند.

در این مقاله ما عامل روانی که تاثیر منفی بر میل جنسی زن ، تحریک و ظرفیت ارگاسم دارد را بررسی می کنیم. البته این لیست به این معنا نیست که ما همه عوامل را بررسی کرده ایم ممکن است موارد دیگری هم باشد که در افراد مختلف متفاوت بروز می کند.

عوامل روانی موثر در کاهش میل جنسی زنان
1- داشتن افکار انتقادی نسبت به بدن : بسیاری از زنان افکار مزاحم و یا صدای درونی مهم در مورد بدن خود دارند ، که هیجان جنسی را قطع می کند و مانع تجربه اوج لذت می شود. آنها می توانند افکار خود آگاه در مورد سایز اندام تناسلی داشته باشند.همچنین افکاری در مورد اینکه آلوده هستند و تمیز نیستند مانع برقرای ارتباط جنسی دهانی می شود.

بسیاری از زنان نگرش منفی پدر و مادر خود نسبت به عملکردهای بدن در طول آموزش توالت را درونی کرده اند، در نتیجه در شناخت تصورات بدنی افکار کثیف بودن برای آن ها تداعی می شود. به طور خاص ، ناحیه تناسلی بامفهوم مقعد آغشته است و با عملکرد دفعی اشتباه گرفته می شود.

احساس شرم آور زنان در مورد این منطقه به هر چیزی در زیر کمر ، (از جمله عادت ماهانه ) گسترش یافته و آنها در نهایت احساس کثیف یا آلوده بودن کرده و این شیوه ای است که می تواند در رسیدن به تحریک و اوج لذت جنسی تداخل ایجاد کند. هنگامی که زنان افکار منفی در مورد قسمت های مختلف بدن خود دارند، پیدا کردن نقطه حساس آن منطقه زمانی که لمس می شود کار دشواری است. اگر آن ها احساس بدی در مورد بدن خود داشته باشند به راحتی از رابطه جنسی لذت نمی برند.

2- درک رابطه جنسی به عنوان عملی غیر اخلاقی یا بد : بسیاری از زنان افکار تحریف شده در مورد رابطه جنسی در اوایل زندگی در طول فرآیند اجتماعی شدن به دست آورده اند. به طور کلی، نگرش منفی پدر و مادر نسبت به برهنگی، استمناء و س ک س یک نفوذ قوی بر احساسات هر دو نوع کودکان پسر و دختر در مورد روابط جنسی و عمل جنسی دارد.در نتیجه ، مردم به طور معمول اطلاعات کمی در مورد ارتباط جنسی قابل قبول و خوب دارند.

علاوه بر این، برخی از ادیان ، نظام های باوری خیلی سفت و سخت، در مورد ارتباط جنسی دارند و آن را گناه و کثیف می دانند. زنانی که در این نگرش ها پرورش می یابند ، رابطه جنسی را ممنوع ، شرم آور و بد می دانند. آنها در برابر معاشقه و ارتباط جنسی احساس بدی دارند و منتظر عواقب بد و مجازات هستند.

3- ترس از غم و اندوه : برای بسیاری از زنان ، احساس غم و اندوه مربوط به درد عاطفی در دورانی از زندگی که یک تجربه جنسی داشته اند ، به ویژه هنگامی که روابط جنسی با صمیمیت عاطفی ترکیب شده است، به صورت سرکوب شده وجود دارد. برای زنانی که مورد سوء رفتار قرار گرفته اند این احساس عمیق تر نیز می باشد.. هنگامی که زنان سعی می کنند به احساس غم فکر نکنند، اوج لذت جنسی را از دست می دهند.

4- نگرانی مربوط به لذت بردن شریک جنسی : بسیاری از زنان در ارتباط جنسی به جای تمرکز به خود و لذت بردن خودشان در طول رابطه تمام تفکرشان بر این است که آیا همسرم لذت می برد؟ آیا از روی اجبار با من در ارتباط است؟ آیا فکر فرد بهتری در سر دارد؟ همین موضوع باعث می شود از رابطه جنسی عقب مانده و تجربه ارگاسم را از دست بدهند.

5- ترس از دست دادن کنترل : زنانی که به شدت بر حفظ کنترل به عنوان یک مکانیسم دفاعی محافظت از خود تکیه می کنند، به صورت ناخود آگاه رابطه جنسی را عامل مخل کنترل و امنیت درونی خود تلقی می کنند. این نگرانی ها می تواند حوزه های مختلفی داشته باشد مثلا نگرانی از ایجاد سر و صدایی که خارج از کنترل آن هاست، نگرانی از خروج بی اختیار ادرار و یا مدفوع . این اضطراب به صورت ناخود آگاه تجربه ارگاسم را غیر ممکن می کند.

6- داشتن ذهن بسیار مشغول: اکثر زنان در طول رابطه جنسی ذهن فعالی دارند و نمی توانند آن را بر این فعالیت متمرکز کنند. فکرهایی که تمام مغز را اشغال می کنند و به جای تحریک و تشویق جنسی منجر به واپس زدگی میل جنسی می شود. خیلی از زنان نمی توانند افکارشان در مورد فرزندان، وظایف خانه دار، مشکلات شغلی و ... را در طول ارتباط جنسی مهار کنند و همین ضعف باعث عدم تمرکز کامل و نرسیدن به ارگاسم می شود.

7- نگرانی از متهم شدن : دختران در همه جای جهان همیشه به با حیا بودن تشویق شده اند. زمانی که همان دختر وارد رابطه می شود و حالا به عنوان یک زن و شریک جنسی هم باید وظایفی را انجام بدهد، شکستن حریمی که در آن در ساعاتی از شبانه روز فرد باید حجب و حیا را کنار گذاشته و از رابطه جنسی با همسرش لذت ببرد خیلی دشوار است.

این طرز فکر که نهادینه شده، نمی تواند مانند یک کلید روشن و خاموش بشود. بنابراین فرد نمی تواند مهارهای ذهنی اش را بشکند و گاهی حتی اگر لذت هم ببرد نمی تواند و یا نمی خواهد آن را بروز دهد، از ترس اینکه مورد قضاوت قرار بگیرد و متهم شود که زن سبک و هرزه ای است.

بنابراین به مرور این حالت رابطه جنسی را برای فرد از یک حالت خوش آیند به حالت وظیفه و بعضا توام با ترس تبدیل می کند. ترس از اینکه مبادا عکس العملی نشان بدهد که همسرش تصور کند او هرزه است. بنابراین تجربه ارگاسم با چنین افکاری تقریبا غیر ممکن است.دانستن این مطلب که چرا او نمی تواند ارگاسم را تجربه کند، قدری دشوار است اما اگر شما افکاری مانند نمونه های بالا را دارید از تلاش دست نکشید. برای تجربه ارگاسم می توانید از یک روانشناس مسائل جنسی ( سکس تراپ) کمک بگیرید.

چرا خانمم ارضا نمیشود (آنورگاسمی)
 یک بیماری جنسی هست که مانع اوج لذت جنسی هست و در اصطلاح  پزشکی  آنورگاسمی  نامیده می شود این بیماری را  بیشتر به شما معرفی می کنیم. توجه کنید ارتباط جنسی یکی از مشکلات با اهمیت زندگی زناشویی به حساب می آید که اگر یکی از زوجین در این مورد دچار مشکل شوند امکان دارد زندگی آنان به مخاطره  بیفتد پس هر نوع مشکل جنسی را بی اهمیت تلقی نکنید.

آنورگاسمی بسیار شایع است و دست کم از هر ۵ زن در جهان، یکی به این عارضه دچار می شود. شدت ارگاسم در میان زنان بسیار متفاوت است و زنان از لحاظ تعداد ارگاسم ها یا میزان تحریک مورد نیاز برای رسیدن به ارگاسم نیز با یکدیگر متفاوت هستند.

ارگاسم، از منظر طبی، به معنای احساس لذت شدید جسمی و رهایی از تنش است که با انقباض های غیرارادی و موزون عضلات کف لگن همراه است. اما همیشه ارگاسم به این صورت نیست. برخی از زنان احساس انقباض عضلات کف لگن یا لرزش رحم حین ارگاسم را دارند. برخی از زنان نیز ارگاسم را به صورت احساس گرمایی در همه بدن توصیف و برخی دیگر آن را به صورت احساسی مانند مورمور شدن بیان می کنند. بر اساس تعریف، نشانه های عمده آنورگاسمی شامل ناتوانی در تجربه ارگاسم یا تاخیرهای طولانی در رسیدن به ارگاسم است.

انواع متفاوتی از آنورگاسمی وجود دارد:
آنورگاسمی اولیه : این وضعیت به معنای آن است که زن هرگز تجربه ارگاسم را نداشته است.
آنورگاسمی ثانویه : این وضعیت به معنای آن است که زن قبلا ارگاسم را تجربه کرده اما اکنون در رسیدن به آن دچار مشکل شده است.

آنورگاسمی موقعیتی : این وضعیت به معنای آن است که زن تنها در موقعیت های خاصی می تواند ارگاسم را تجربه کند. این عارضه در زنان بسیار شایع است. در واقع، حدود ۸۰ درصد زنان تنها در نتیجه تحریک کلیتوریس، ارگاسم را تجربه می کنند.

آنورگاسمی عمومی: این وضعیت به معنای آن است که زن در هیچ موقعیتی نمی تواند به ارگاسم برسد.

علت نرسیدن به اوج جنسی چیست؟
اوج لذت جنسی یا ارگاسم، فرآیندی پیچیده و در واقع، واکنشی به بسیاری از عوامل جسمی، عاطفی و روانی است. داشتن مشکل در هر یک از زمینه های زیر ممکن است رسیدن به ارگاسم را مختل کند.

۱) علل جسمی
طیف گسترده ای از بیماری ها، تغییرات جسمی و داروها ممکن است ارگاسم را مختل کنند:
بیماری ها:
هر بیماری ممکن است بر این بخش چرخه جنسی اثر بگذارد، از جمله دیابت، بیماری های عصب شناختی مانند ام اس و …
ارگاسم همچنین ممکن است در نتیجه جراحی های زنانه مانند برداشت رحم یا جراحی برای سرطان های زنان مختل شود. به علاوه، تجربه نکردن ارگاسم اغلب با سایر مشکلات جنسی مانند آمیزش دردناک همراهی دارد.

داروها:
بسیاری از داروها رسیدن به اوج لذت جنسی را مختل می کنند. از جمله این داروها می توان به داروهای ضد فشارخون، داروهای آنتی هیستامین (ضدحساسیت) و داروهای ضدافسردگی به خصوص داروهای مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین مانند فلوکستین اشاره کرد. داروهای ضدافسردگی در مردان نیز ممکن است باعث عدم رسیدن به اوج لذت جنسی و اختلال نعوظ شوند.

الکل و مواد مخدر:
مصرف بیش از حد الکل و مواد روانگردان می تواند ارگاسم را مختل کند.

فرآیند سالمندی:
با افزایش سن، تغییراتی طبیعی در بدن، هورمون ها، دستگاه عصبی و دستگاه گردش خون ایجاد می شود که بر فعالیت جنسی اثر می گذارد. کاهش میزان هورمون جنسی زنانه استروژن که حین گذر به دوران یائسگی رخ می دهد ممکن است به خصوص بر اوج لذت جنسی زنان اثر بگذارد. مقدار پایین هورمون زنانه در بدن می تواند حساسیت کلیتوریس، نوک پستان ها و پوست را کاهش دهد و خون رسانی به واژن و کلیتوریس را دچار اختلال کند. با این حال، نرسیدن به اوج لذت جنسی صرفا به زنان سالمند محدود نمی شود و حتی بسیاری از زنان می گویند با افزایش سن، تجربه جنسی آنها رضایت بخش تر می شود.

۲) عوامل روانی
بسیاری از عوامل روانی در توانایی رسیدن به ارگاسم یا اوج لذت جنسی دخالت دارند:
- مشکلات سلامت روانی، مانند اضطراب و افسردگی
- اضطراب حین رابطه زناشویی
- استرس و فشارهای اقتصادی
- باورهای فرهنگی خاص
- ترس از بارداری یا بیماری های مقاربتی
- آشفتگی و سراسیمگی

۳) عوامل ارتباطی
بسیاری از زوج هایی که دچار اختلافات زناشویی هستند، در فعالیت های جنسی نیز دچار مشکل می شوند. از جمله عوامل ارتباط موثر بر اوج لذت جنسی می توان به این موارد اشاره کرد:
 - نداشتن پیوند عاطفی با همسر
- تعارض ها و اختلافات حل نشده
- نبود ارتباط مناسب با همسر از لحاظ نیازها و ترجیحات جنسی
- عدم وفاداری و از بین رفتن اعتماد میان زن و شوهر.

چطور آنورگاسمی را درمان می کنند؟
درمان آنورگاسمی ممکن است مشکل باشد. درمان شما بستگی به این دارد که علت زمینه ساز علایم شما چیست، اما پزشک تان ممکن است مجموعه ای از شیوه ها را برای درمان شما به کار ببندد. درمان آنورگاسمی در اغلب زنان به چیزی بیشتر از تجویز ساده دارو نیاز دارد. توجه به مشکلات ارتباطی با همسر و عوامل استرس زای روزمره بسیار مهم است. همچنین اینکه بدنتان را بشناسید و انواع متفاوت تحریک جنسی را امتحان کنید، می تواند به شما کمک کند.

بدنتان را بشناسید:
درک آناتومی یا کالبدشناسی بدنتان و اینکه چه نوع تحریک لمسی رضایت جنسی بهتری برای شما فراهم می کند، بسیار مهم است. می توانید از دکترتان بخواهید در مورد آناتومی دستگاه تناسلی تان شما را راهنمایی یا منابعی برای شناخت آن به شما معرفی کند.

افزایش تحریک جنسی:
بسیاری از زنان به این خاطر به اوج لذت جنسی نمی رسند که حین رابطه زناشویی، تحریک جنسی کافی دریافت نمی کنند. بسیاری از زنان برای رسیدن به ارگاسم نیاز به تحریک مستقیم یا غیرمستقیم کلیتوریس دارند و این مساله باید در فعالیت جنسی مورد توجه قرار گیرد.

مشاوره و درمان:
اختلافات و تعارض ها با همسر می تواند زمینه ساز مشکل جنسی شود. مراجعه به یک مشاور می تواند به شما کمک کند تا این اختلافات و تنش ها را حل کنید و زندگی جنسی تان را به مسیر عادی بازگردانید.متخصصان درمان اختلالات جنسی، روان درمانگرانی هستند که در زمینه درمان مشکلات جنسی تخصص دارند. گرچه مراجعه به این متخصصان ممکن است برایتان خجالت آور باشد، اما این کارشناسان می توانند در درمان آنورگاسمی، کمک زیادی به شما بکنند.
این شیوه درمانی اغلب شامل آموزش در مورد امور جنسی، تعلیم دادن مهارت های ارتباطی و تمرینات رفتاری است که شما و همسرتان باید در خانه آنها را امتحان کنید.

درمان های طبی
تضمینی وجود ندارد که درمان های هورمونی بتوانند آنورگاسمی را درمان کنند اما ممکن است کمک کننده باشند. همچنین درمان بیماری های زمینه ای نیز به شما کمک می کند.

درمان بیماری زمینه ای:
اگر به بیماری خاصی مبتلا هستید که توانایی شما در رسیدن به اوج جنسی را تحت تاثیر قرار می دهد، درمان مشکل جنسی تان را حل کند. عوض کردن داروهای مصرفی یا دوز آنها علایم شما را برطرف می کند.

درمان با هورمون جنسی استروژن:
درمان با استروژن به صورت قرص برچسب پوستی یا ژل، می تواند اثر مثبتی بر کارکرد مغزی و عوامل خلقی داشته باشد و بر پاسخ جنسی شما اثر می گذارد. درمان موضعی با استروژن به شکل کرم واژن یا شیاف ها یا حلقه هایی که به آهستگی مواد خود را آزاد می کنند ممکن است جریان خون واژن را افزایش دهد و به بهبود میل جنسی کمک کند. در برخی موارد پزشکتان ترکیبی از هورمون های استروژن و پروژسترون را به طور خوراکی تجویز می کند.

درمان با هورمون تستوسترون:
هورمون های جنسی مردانه مانند تستوسترون که به مقدار اندکی در بدن زنان تولید می شوند، ممکن است نقشی در کارکرد جنسی زنان داشته باشند.بنابراین تجویز تستوسترون می تواند به برطرف کردن مشکل ارگاسم زنان کمک کند، به خصوص اگر درمان با هورمون های استروژن و پروژسترون موثر نباشد. البته استفاده از تستوسترون برای درمان زنان مورد اختلاف است و به وسیله سازمان های پزشکی تایید نشده است. به علاوه تستوسترون گاهی باعث عوارض جانبی ناخواسته ای مانند آکنه، پرمویی و تغییرات خلق و شخصیت می شود.

به نظر می رسد تستوسترون بیش از همه در زنانی موثر باشد که میزان این هورمون در بدن آنها در نتیجه برداشتن تخمدان با جراحی افت کرده است. در صورتی که پزشک این درمان را انتخاب کند، با دقت شما را تحت نظر قرار خواهد داد تا مطمئن شود که دچار عوارض جانبی نمی شوید.

ممکن است مشکل به ارگاسم نرسیدن ، به خاطر دلایل پزشکی باشد

زنان چگونه می توانند به ارگاسم (اوج لذت جنسی) برسند؟
حدود 10 درصد از خانم ها در هنگام رابطه جنسی به ارگاسم نمی رسند، با این حال تنها تعداد محدودی از این افراد برای درمان این مشکل اقدام می کنند. ما در این مقاله خبر های خوبی را برای خانم ها خواهیم داشت: به ارگاسم رسیدن قابل یادگیری است.

اولین و مهمترین قدم برای داشتن ارگاسم افزایش میزان دو فاکتور تنش و آرامش به صورت متعادل در هنگام برقراری رابطه جنسی می باشد. شاید برای شما یا همسرتان این سوال پیش بیاید که چگونه می توان این دو فاکتور به ظاهر متناقض را به صورت همزمان اجرا کرد؟ این سوال، سوال بسیار خوبی است که در واقع ما در ادامه به همین سوال پاسخ خواهیم داد.

چگونگی رسیدن زنان به ارگاسم
1- تنش بالا، به خانم ها کمک می کند تا به ارگاسم برسند
نوع تنشی که به خانم ها کمک می کند تا به ارگاسم برسند تنش عضلانی است. برخی از زنان به اشتباه فکر می کنند که چون آرامش در هنگام رابطه جنسی مهم است پس باید فقط در آرامش دراز بکشند و هیچ واکنشی از خودشان نشان ندهند. اما آنچه که به اثبات رسیده است این است که داشتن تنش عضلانی اغلب برای به ارگاسم رسیدن امری الزامی است.

بهتر است خانم ها یاد بگیرند که برای رسیدن به ارگاسم  به مقدار متوسط و متعادلی از تنش عضلانی در ساق پا، پا، شکم و باسن نیاز دارند. بسیاری از زنان بیان می کنند که برای به ارگاسم رسیدن، بیشترین عضلاتی که تحت تنش قرار می گیرند عضلات قسمت پایین لگن می باشند. در واقع این عضلات همان هایی هستند که برای کنترل جریان ادرار و یا قطع کردن جریان ادرار در وسط ادرار کردن مورد استفاده قرار می گیرند (انقباض آگاهانه این دسته از عضلات را ورزش کگل می نامند).

ارتباط بین منقبض کردن  عضلات کف لگن با به ارگاسم رسیدن چیست؟

جواب این سوال در یک کلمه خلاصه می شود: تحریک. انقباض یک سری عضلات خاص باعث افزایش جریان خون در سراسر بدن و اغلب در ناحیه ی تناسلی می شود. این قضیه میزان تحریک را بالا می برد. در واقع می توان گفت که تحریک مانند یک نقشه ی راه عمل کرده و به بسیاری از زنان در به ارگاسم رسیدن کمک می کند.

2- آرام و ریلکس بودن روشی برای رسیدن زنان به ارگاسم
و اما بخش دوم از سوالی که در قسمت ابتدایی مقاله مطرح کردیم. آرامش و ریلکس بودن در کدام بخش از این معادله قرار گرفته است؟ این آرامش باید در مغز فرد وجود داشته باشد. در طی رابطه جنسی، یک زن باید بتواند به سادگی بر روی احساس تحریک شدن تمرکز کند تا بتواند به ارگاسم برسد.

 آیا ریلکس بودن برای شما دشوار است؟
سعی کنید یک جمله ی مثبت و تحریک آمیز را در ذهنتان تکرار کنید و بر روی رابطه جنسی تمرکز کنید. جملاتی مانند واقعا خوبه، تا هر زمان که بخواهم می توانم تحریک شوم و یا چقدر لذت بخش و امثال اینها می توانند گزینه های خوبی باشند. سعی کنید تمام مغز خود را با این جملات و تمرکز بر رابطه جنسی پر کنید. فراموش نکنید که داشتن تفکرات منفی و عصبی بودن می توانند از میزان تحریک شما کم کنند.

بعد از آموختن این دو نکته بهتر است آنها را تمرین بکنید. در هنگام رابطه جنسی عضلاتتان را منقبض کنید و ذهنتان را آرام نگه دارید. این تکنیک نیاز به تمرین دارد اما بعد از مدتی جواب مطلوب را از آن خواهید گرفت. غالبا بسیاری از خانم هایی که از این تکنیک استفاده می کنند به نتایج مطلوبی می رسند.

عوارض جانبی برخی از داروها باعث شود که زنان در به ارگاسم رسیدن با مشکل مواجه شوند

 برای رسیدن به ارگاسم با اضطراب جنسی تان مقابله کنید
بسیاری از افراد به نوعی با اضطراب رابطه جنسی مواجه هستند. از طرفی راه دادن یک نفر دیگر به یکی از خصوصی ترین بخش های زندگی، یک ارتباط بسیار نزدیک و افشاگرانه به نظر می رسد. مشکل اینجاست که بیشتر افراد فکر می کنند که سایرین همیشه یک رابطه جنسی رضایت بخش و بدون هیچ گونه مشکلی دارند و همین قضیه می تواند اضطراب در رابطه جنسی شان را بیشتر کند.

منظور از اضطراب رابطه جنسی چیست؟
نگرانی در مورد موارد زیر اضطراب جنسی نامیده می شود.
اضطراب جنسی مشترک در زنان و مردان:

- آیا این رابطه جنسی ممکن است منجر به بارداری شود؟
- آیا همسر من فکر می کند که من در رختخواب خوب نیستم؟

- آیا اصلا می توانم این کار را انجام دهم؟
- آیا ممکن است من به بیماری های مقاربتی مبتلا شوم؟

اضطراب جنسی مختص به زنان:
- آیا همسر من فکر می کند که سینه های من بزرگ، کوچک و یا بد شکل است؟
- آیا همسر من فکر می کند که آلت تناسلی من زشت است؟

- آیا رابطه جنسی با او ممکن است باعث ایجاد صدمه به من شود؟
- اگر نتوانم ارضا شوم چه؟
- آیا او بوی بدن من را دوست ندارد؟
- آیا ممکن است در هنگام به ارگاسم رسیدن از من مایعی خارج شود؟

در واقع تعداد کمی از این نگرانی ها منطقی هستند. به عنوان مثال اگر شما نسبت به داشتن رابطه جنسی محافظت نشده نگران هستید، کاملا منطقیست. احساس خطر برای ابتلا به بیماری های مقاربتی طبیعیست و حتی می تواند مفید نیز باشد و باعث شود شما بیشتر موارد بهداشتی را در ربطه جنسی رعایت کنید. اما بسیاری از نگرانی های بیان شده در بالا کاملا غیرمنطقی بوده و در واقع باید گفت که این گونه نگرانی ها خود می توانند باعث بدتر شدن اوضاع در رابطه جنسی شوند.

باز هم نمی توانید به ارگاسم برسید؟

ممکن است مشکل شما در به ارگاسم نرسیدن به خاطر دلایل پزشکی باشد. ممکن است برخی از خانم ها برای به ارگاسم رسیدن نیاز به طی کردن فرایند های درمانی داشته باشند. از طرفی اقدامات درمانی که برای برخی از بیماری ها و مشکلات دیگر انجام می شوند و یا عوارض جانبی برخی از داروها ممکن است باعث شود که زنان در به ارگاسم رسیدن با مشکل مواجه شوند. برای پی بردن به دلیل مشکلتان برای رسیدن به ارگاسم به پزشک مراجعه کنید.

برای درمان مشکل به ارگاسم رسیدن ممکن است پزشک از این دو راه حل استفاده کند:
1- دستگاه های ویژه ای که توسط FDA آمریکا تائید شده اند و می توانند جریان خون در ناحیه تناسلی را افزایش دهند.

2- کرم های بدون نسخه ای که می توانند حساسیت را بالا برده و در به ارگاسم رسیدن به خانم ها کمک کنند. البته این کرم ها از طرف سازمان استاندارد آمریکا تائید نشده اند پس به یاد داشته باشید که قبل از استفاده حتما با پزشک مشورت کنید.

لذت از برقراری رابطه زناشویی مسئله ای مجزا از رسیدن به ارگاسم است

 مطالبی که نباید درباره ارگاسم زنان باور کنید
ارگاسم زنان مسئله ای است که کمتر در مورد آن صحبت می شود و شاید به دلیل همین کمبود اطلاعات باشد که باورهای نادرستی در موردش وجود دارد. این مطلب به برخی از این باورها اشاره و آنها را اصلاح کرده است.

الگوی پیشرفته انواع پاسخ جنسی زنان (مدل مستر و جانسون)
این مدل، انواع مختلف پاسخ زنان در یک رابطه جنسی را در وضعیت های متفاوت نشان می دهد. ۳ نوع منحنی برای پاسخ جنسی زنان و عبور آنها از مرحله تهییج و میل جنسی به مرحله ثابت (پلاتو) و مرحله نهایی که همان پایان رابطه است، دیده می شود. برای ترسیم این منحنی ها از مطالعه های آماری مختلفی استفاده شده است. برای مثال یک زن می تواند در یک رابطه، فرم منحنی A را تجربه کند؛ یعنی در یک شیب ملایم از مرحله تهییج جنسی به مرحله ثابت (پلاتو) برسد و در طول یک رابطه چند بار ارگاسم را تجربه کند و خیلی آهسته به مرحله رخوت در پایان رابطه برسد.

مدل مستر و جانسون

 منحنی B مانند منحنی A یک عبور با شیب ملایم از مرحله تهییج به مرحله ثابت (پلاتو) را نشان می دهد ولی تجربه ارگاسم همانند منحنی A اتفاق نمی افتد و خیلی سریع تر از منحنی A به مرحله رخوت و پایان رابطه می رسد. در منحنی C عبور از مرحله هیجانی و تهییج جنسی متفاوت است و مرحله ثابت (پلاتو) اصلا اتفاق نمی افتد و مستقیما وارد ارگاسم می شود. هر زنی می تواند در موقعیت ها و شرایط متفاوت هر ۳ نوع منحنی را در طول رابطه زناشویی خود تجربه کند.

√ زنانی که به ارگاسم نمی رسند سرد مزاجند!
این یک باور اشتباه درباره ارگاسم زنان است. این باور که زنانی که به ارگاسم نمی رسند سرد مزاج هستند، احتمالا از تئوری فروید اقتباس شده که معتقد بود فقط زنانی که ارگاسم واژنی دارند، از سلامت جنسی برخوردارند و به ارگاسم رسیدن از طریق تحریک ناحیه کلیتوریس نشانه وجود یک اختلال اعصاب و روان است. امروزه این باور کاملا رد شده است. زنی که از تحریک ناحیه کلیتوریس به ارگاسم می رسد، به طور حتم نوعی از ارگاسم را تجربه کرده و اصلا سرد مزاج نیست. به زنانی که به ارگاسم نمی رسند اما میل به برقراری رابطه زناشویی دارند نیز در اصطلاح طبی سرد مزاج نمی گویند.

√ برخی زنان هرگز به ارگاسم نمی رسند
این باور اشتباه است. شاید به جای آنکه بگوییم برخی زنان به ارگاسم نمی رسند بهتر است بگوییم به ارگاسم نزدیک می شوند. ممکن است زنی در ۳۰ سالگی ارگاسم را تجربه نکرده باشد اما در ۳۲ سالگی به آن برسد. گاهی نیز زنی با همسر اول خود هرگز به ارگاسم نمی رسد اما در ازدواج دوم این حس را تجربه می کند زیرا رسیدن زن به ارگاسم تا حد زیادی به رفتار مرد و تصویرهای ذهنی که او خلق می کند، بستگی دارد.

√زنان از رابطه زناشویی لذت نمی برند
اشتباه است. لذت از برقراری رابطه زناشویی مسئله ای مجزا از رسیدن به ارگاسم است.

√ زنان یا به ارگاسم ناحیه کلیتوریس می رسند یا به ارگاسم واژینال
این هم یک باور اشتباه درباره ارگاسم زنان است. نباید زنان را به دو گروه تقسیم کرد. گرچه بیشتر زنان ارگاسم ناحیه کلیتوریس را تجربه می کنند و اندکی ارگاسم واژینال ولی زنانی هم هستند که تجربه رسیدن به هر ۲ ارگاسم را دارند.

√ وانمود کردن به ارگاسم برای دوام زندگی مشترک خوب است
این نیز یک باور اشتباه درباره ارگاسم است. برخی زنان تلاش می کنند که وانمود کنند به ارگاسم رسیده اند تا رابطه شان با همسرشان بهتر شود در حالی که این کار به رابطه زناشویی صدمه می زند و از رسیدن زن به ارگاسم جلوگیری می کند. از سوی دیگر، دروغگویی زوج ها را از هم دور می کند. رسیدن به ارگاسم و لذت جنسی حاصل ارتباط درست و صادقانه زوج هاست. زن است که با راهنمایی صحیح، به همسرش می آموزد چطور او را به نقطه اوج لذت نزدیک کند.

√ برخی ارگاسم ها حقیقی اند و برخی کاذب
اشتباه است. ارگاسم ممکن است به شیوه های مختلفی تجربه شود؛ همانطور که مثلا ما گاهی با شنیدن یک لطیفه لبخند می زنیم، گاهی آرام می خندیم و گاهی قهقهه می زنیم. شاید شدت یک خنده از دیگری بیشتر باشد اما همگی در پی خوشحالی بروز می کنند و همگی واقعی اند. ارگاسم نیز به هر شکلی رخ دهد، واقعی است.

√ برای یک رابطه زناشویی موفق حتما باید به ارگاسم رسید
این باور نیز اشتباه است. بعد از تحولات قرن ۲۰، تا مدت ها به ارگاسم رسیدن زنان مورد بحث بود و بسیاری از زنانی که به این نقطه لذت جنسی نمی رسیدند، سرد مزاج تلقی می شدند. مردان نیز گاهی از اینکه نمی توانستند همسرشان را به ارگاسم برسانند، احساس ناتوانی می کردند. این موضوع در آن زمان باعث شد زندگی های مشترک زیادی از هم پاشیده شود زیرا زنان این مسئله را به ناتوانی مرد و مردان آن را به سرد مزاجی زن ربط می دادند اما واقعیت این است که لذت جنسی برای زن مهم است و نرسیدن به ارگاسم مانع این حس نیست.

√زنانی که به ارگاسم می رسند در زندگی مشترک خوشبخت ترند
این باور نیز اشتباه است. ممکن است زنی هرگز به ارگاسم نرسد اما از رابطه زناشویی با همسرش لذت ببرد و برعکس زنی به ارگاسم برسد اما چون همراه رابطه زناشویی عشق و نوازش وجود ندارد، از لحاظ روانی ارضا نشود. هدف از برقراری رابطه زناشویی رسیدن به ارگاسم نیست و این موضوع تاثیری در خوشبختی زوج ها ندارد هر چند همراهی آن با نوازش و لذت جنسی زوج را به هم نزدیکتر می کند.